konkurencja | Co do zasady

Po ponad roku obowiązywania nowych przepisów czas sprawdzić, jak zmiany w procedurze badania zgłoszeń zamiaru koncentracji funkcjonują w praktyce decyzyjnej Prezesa UOKiK.

Za dokonanie (choćby nieumyślne) koncentracji bez uzyskania zgody Prezesa UOKiK przedsiębiorcy grozi kara w wysokości do 10% obrotu. Z kolei menedżer lub członek zarządu, który wbrew obowiązkowi nie zgłosił koncentracji, może zapłacić nawet 200 tys. zł. Jakie okoliczności uwzględnia Prezes UOKiK, określając wysokość kary?

Utworzenie przez konkurentów wspólnego przedsiębiorcy lub posiadanie wspólnej kontroli nad spółką konkurencyjną wskutek nabycia jej akcji lub udziałów może rodzić istotne ryzyka antymonopolowe. Uzyskanie zgody organu antymonopolowego na transakcję może nie zapewnić bezpieczeństwa prawnego, jeżeli konkurenci zamierzają podejmować wspólne inicjatywy biznesowe.

Od stycznia 2015 r. w polskim prawie konkurencji istnieje instytucja dobrowolnego poddania się karze (art. 89a u.o.k.k.). Pozwala ona zmniejszyć o 10% karę pieniężną nakładaną przez Prezesa UOKiK, jeżeli strona postępowania nie będzie kwestionowała ustaleń dokonanych przez organ antymonopolowy i zgodzi się na zaproponowaną wysokość kary. Deklarację przystąpienia do procedury strona musi jednak złożyć, zanim pozna wielkość związanej z tym korzyści.

W unijnym systemie prawa antymonopolowego Komisja i państwa członkowskie są niezależne, jeżeli chodzi o stosowanie programu leniency. Miękka harmonizacja poprzez Modelowy Program Leniency ESK również nie wiąże krajowych organów ochrony konkurencji.

Po roku obowiązywania znowelizowanej ustawy o ochronie konkurencji weszły w życie zaktualizowane wyjaśnienia Prezesa UOKiK w sprawie obliczania kar za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję.

Przepis zakazujący „utrudniania dostępu do rynku” przez pobieranie „innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży” jest zgodny z konstytucją, ale nie znaczy to, że pobieranie opłat za usługi marketingowe stanowi czyn nieuczciwej konkurencji.

Od 1 września 2015 r. Prezes UOKiK będzie przedstawiał przedsiębiorcom „Szczegółowe uzasadnienie zarzutów” – odpowiednik „Statement of Objections” używanego w postępowaniach antymonopolowych przed Komisją Europejską.

9 lipca 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości orzekł w sprawie możliwości zmniejszenia kary za uczestnictwo w kartelu. Główne pytanie brzmiało, czy przy wymierzaniu grzywny za działania antykonkurencyjne Komisja może uwzględnić sprzedaż wewnątrz grupy kapitałowej dokonaną poza EOG na różnych rynkach produktowych.

Trybunał Sprawiedliwości UE rozstrzygnie, czy zakaz posługiwania się klauzulą umowną dotyczy wyłącznie przedsiębiorcy, który był stroną postępowania, czy również innych przedsiębiorców stosujących podobne klauzule. Czy sąd apelacyjny miał obowiązek zadać to pytanie prejudycjalne Trybunałowi?

Od 2013 r. International Chamber of Commerce udostępnia przedsiębiorcom publikację zawierającą zestaw modelowych narzędzi do tworzenia programów compliance w obszarze prawa ochrony konkurencji. Teraz dostępna jest polska wersja językowa.

UOKiK zainicjował prace nad kolejnymi zmianami ustawy. Celem głównym jest ochrona konsumentów przed nieuczciwą sprzedażą i świadczeniem usług finansowych.